Σκύλοι μεταξύ 1-8 ετών, που ζυγίζουν >27 kg, μπορούν να γίνουν δότες.
Πριν την αιμοληψία γίνεται κλινική εξέταση και ελέγχεται ο
αιματοκρίτης του ζώου. Περιοδικά πρέπει να επανελέγχεται τόσο η
υγεία του όσο και η τυχόν ύπαρξη ενδημικών ασθενειών όπως η
ερλιχίωση (Ehrlichia canis), η μπαμπεζίωση (Babesia canis), η
διροφιλαρίωση (Dirofillaria immitis) και η λεϊσμανίωση (Leismania
infantum). Αν οι εξετάσεις αυτές είναι αρνητικές τότε ο σκύλος μπορεί
να δίνει αίμα κάθε 3 μήνες.Επίσης είναι απαραίτητο να τηρείται
κανονικά το εμβολιακό πρόγραμμα.
Αν όμως πρόκειται για θηλυκό να μην είναι σε κατάσταση εγκυμοσύνης
ή γαλουχίας.

Στους σκύλους υπάρχουν περισσότερες από 13 ομάδες
αίματος ενώ 8 τύποι αναγνωρίζονται διεθνώς. Από αυτούς τους τύπους
DEA (Dog Erythrocyte Antigen ), ο DEA 4 και ο DEA 6 εμφανίζονται στα
ερυθρά κύτταρα της πλειοψηφίας (98%) των σκύλων. Μάλιστα, οι
σκύλοι με ομάδα αίματος DEA 4 θεωρούνται δωρητές για όλες τις
ομάδες, καθώς οι άλλοι τύποι προκαλούν ανταπόκριση
του ανοσοποιητικού κατά τη διάρκεια μετάγγισης, με σοβαρότερες τις
αντιδράσεις στον τύπο DEA 1.1+.
Η DEA 1.1 έχει τη μεγαλύτερη αξία. Τα σκυλιά θετικά σε αυτόν τον τύπο
(33-45% αυτών) μπορούν να δεχθούν αίμα, αν χρειαστεί, από
οποιαδήποτε ομάδα αίματος χωρίς να υπάρχει πρόβλημα. Χρειάζεται
όμως ιδιαίτερη προσοχή αν ένας σκύλος είναι DEA 1.1-. Μπορεί να
δεχτεί αίμα από όλους τους τύπους εκτός του DEA 1.1+. Παρότι η πρώτη
μετάγγιση με DEA 1.1+ δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, αν
μια επόμενη μετάγγιση αίματος συμπέσει να είναι και πάλι DEA 1.1+ το
ζώο κινδυνεύει με θάνατο.